سال‌هاست که شاهد هجوم عده‌ی بسیاری از دلالان و زمین‌خواران برای تغییر کاربری و فروش زمین‌های مزروعی و باغی حومه تهران و دیگر کلان‌شهرها هستیم اما هیچ‌گاه از خود نپرسیدیم که دلیل این اتفاق چیست؟ دلایل اینکه عموم علاقمندان به داشتن باغچه‌ای کوچک یا ویلایی مجلل به دامان این دلالان کشانده می‌شوند چیست؟
مقاصد دور همچون شهرهای شمالی برای بسیاری از مردم جذاب نیست چراکه بعد مسافت و ترافیک‌های سنگین جاده‌ای موجب کم کاربرد بودن ویلاهای ساحلی و جنگلی شده است و حجم زیادی از ساکنین کلان‌شهرها برای پایان هفته‌ی خود به دنبال تفریح‌گاهی اختصاصی و البته نزدیک‌تر هستند بنابراین اولین مقاصد این افراد در کلان‌شهر تهران مناطقی همچون لواسانات، فشم، دماوند، کردان، چهارباغ، زیبادشت، بانوصحرا و امثالهم است که متاسفانه در این مناطق نیز به اندازه‌ی کافی زمین مسطح با کاربری مسکونی وجود ندارد. اغلب زمین‌های این مناطق مزورعی یا باغی هستند که به نحوی باید کاربری آنها را تغییر داد.
فرصت‌طلبان از روش‌های خاص خود به روشی بهره می‌برند که متولیان حفاظت از این زمین‌ها را وادار به ارایه مجوز تغییر کاربری نمایند و یا در روشی ساده با اعمال نفوذ یا تطمیع افراد ذی‌ربط کار خود را پیش می‌برند و این‌گونه می‌شود که باغی چند هکتاری تبدیل به شهرکی مجلل می‌گردد.
آنچه دولت تخریب و جریمه‌ی چنین دخل و تصرف‌هایی می‌نامد تقریبا برابر با یک صدم این ساخت و سازها و تصرف‌هاست. همین تغییر کاربری‌ها باعث شده که امروز در منطقه دماوند یا لواسانات شاهد قیمت‌های نجومی برای زمین و ویلاهای ساخته شده باشیم که گاها از متری ۱۰۰ میلیون تومان نیز تجاوز می‌نماید.
در مناطق شمالی تهران تقریبا به وضعیت فوق اشباع رسیده‌ایم و حال سیل عظیمی از مردم و علاقمندان به ویلا و باغچه‌داری به مناطق غربی تهران و حومه‌ی استان البرز روی آورده‌اند.
این استقبال باعث شده است تا قیمت زمین‌هایی که در یک یا چندسال گذشته در منطقه‌ای همچون کردان، بانو صحرا و اطراف هشتگرد کمتر از متری ۵۰۰ هزار تومان بوده به رقمی بیش از ۳ میلیون تومان برای هر مترمربع برسد. اگر با همین دست فرمان پیش برویم بدون شک قیمت‌های ییلاقات غربی تهران به بیش از قیمت مناطق شمالی خواهد رسید چراکه ییلاقات غربی آب و هوای بهتر و کاربری چهارفصل دارند در حالیکه در مناطق شمالی همچون دماوند به علت برودت هوا عملا چندماه از سال، باغچه و ویلا بلا استفاده خواهد ماند.
کردان و روستاهای اطراف آن همچون بانوصحرا،برغان و… بسیار بکر، مسطح و با چشم‌اندازهایی زیبا هستند که طی یکسال اخیر آنها نیز از گزند و دید خریداران تهرانی مغفول واقع نشده‌اند و بیم آن می‌رود که به زودی به مقصد اول تهرانی ها برای ساخت ویلا و عمارت‌های مجلل تبدیل شوند کما اینکه تا کنون نیز رشد قابل توجهی در حومه استان البرز شکل گرفته است و ساختما‌ن‌های مجلل و ویلاهای لوکسی در این مناطق ساخته شدهاند. با هر ویلایی که ساخته می‌شود باغ و مزرعه‌ای نابود می‌شود و افسوس می‌خوریم که چرا خریداران تلاش نمی‌کنند حدالمقدور ماهیت باغی این زمین‌ها را حفظ کرده و باعث شکوه بیش از پیش طبیعت گردند. شاید یکی از دلایل این گونه توسعه‌ها علاقمندی بومیان مناطق مذکور به کسب سود است تا با فروش بیش از پیش زمین به تهرانی‌ها، فرصت رشد چند برابری زمین‌هایشان فراهم شود که اگر روند مناطق لواسانات، دماوند و آبسرد برای غرب تهران و کرج نیز تکرار شود بدون شک بزودی شاهد قیمت‌های چند ده میلیونی برای زمین‌ها خواهیم بود.
ناگفته نماند که طبق تجربیات گذشته اگر هر خریدی از سوی مردم در حومه کلان‌شهرها انجام شود بالاخره روزی این زمین‌ها در بافت قرار گرفته و مجوز ساخت خواهند گرفت و چون این شکل از سرمایه‌گذاری همیشه در ایران پاسخ داده است بارها و بارها توسط مردم آزمون شده و می‌شود.
طبق بررسی‌های به عمل آمده در مناطق غربی یاد شده طی یکسال گذشته شاهد رشد ۳۰۰ درصدی بوده ایم و از سویی حجم قابل توجهی تقاضا برای خرید زمین وجود دارد اما به علت کمبود زمین و ویلا این تقاضاها به دیگر مناطق هدایت شدهاند. منطقه چهارباغ، ساوجبلاغ و حتی ییلاقاتی تا نزدیکی قزوین از نگاه خریداران دور نمانده‌اند و یقینا با اتمام اتوبان همت که هم اکنون به ورودی شهر کرج رسیده است، مشکل ترددها در غرب بسیار روان تر و ساده‌تر از ییلاقات شمالی خواهد شد. با اتمام اتوبان همت و اتصال آن به شاهراه اصلی، یک خانواده تهرانی می‌تواند در کمتر از ۴۵دقیقه به باغچه یا ویلای خود در کردان برسد. اینکه کردان از گذشته‌های دور مورد توجه و اقبال بوده را تایید می‌کنیم اما اینکه دیگر مناطق روستایی آن درگیر این موج ویلاسازی و سرمایه‌گذاری بر روی زمین گردند موضوعی است که باید بیشتر مورد توجه و تامل قرار بگیرید چراکه با این حجم از تقاضای خرید زمین با توجه به قیمت‌های نجومی املاک در تهران و عملا قیمت‌های سرسام‌آور ییلاقات شمالی، بدون شک مقصد بعدی همه تهرانی ها ییلاقات غربی خواهد بود که اگر مورد وثوق و اقبال عمومی واقع شود به سبب آب‌وهوای خوب و طبیعت بکر و سرسبزتر ، فاجعه‌ای برای طبیعت رقم خواهد خورد.
امید است دولت برای کنترل این روند تقاضا با توجه به قیمت‌های مناسب در مناطق غربی تدابیر ویژه‌ای بیاندیشد که این روند به شکل مثبتی ادامه یابد.
و در انتها این سوال پرسیده می‌شود که ماراتن زمین‌خواری در حومه‌ی کلان‌شهرها چه زمانی به پایان می‌رسد؟
طبیعت و زمین‌هایی با کاربری باغی و مزروعی چه زمانی از گزند علاقمندان به ویلاسازی در امان خواهند ماند؟
آیا با توجه به تقاضای موجود برای خرید زمین بزودی شاهد قیمت‌های نجومی در ییلاقات غربی تهران و حومه استان البرز خواهیم بود؟
و هزاران پرسش دیگر که تصور می‌کنیم هیچ‌گاه برایشان پاسخی نیابیم جز اینکه شاهد رشد ساخت و سازی مناطقی باشیم که بکر بودنشان برایمان خاطره خواهد شد.
